زندگی در فرانسه

قبلا در مورد مالیات بر درآمد نوشته بودم و اینکه در فرانسه بایستی رقم نسبتا قابل توجهی از درآمد خود را بعنوان مالیات بر درآمد به دولتی بدهید و علاوه بر این هر خریدی که می کنید شامل یک مالیات اضافه هم می شود که برای بیشتر کالاها 19.6 درصد است و برای کالاهای اساسی 5.5 درصد.  اما در کنار اینکه شما این مالیاتها را پرداخت میکنید مواردی هستند که بصورت غیر مستقیم بخشی از این هزینه ها را به شما بر میگردانند. مواردی مانند کمک هزینه اجاره خانه و کمک هزینه فرزند . یک مورد دیگر که به افراد کارمند تعلق میگیرد هزینه رفت و آمد هست. مثلا شما می توانید کارت اتوبوس/مترو را برای یکسال بخرید و شرکت شما 50 درصد این هزینه را به شما بر میگرداند. بعنوان مثال این رقم برای شهر رن حدود 400 یورو برای یکسال است ( برای یکنفر ) که شرکته محل کار بایستی نصف آنرا که حدود 200 یورو می باشد را به شما بر گرداند. علاوه بر این برای ما بعنوان خارجی که بایستی هر سال کارت اقامت خودمان را تمدید کنیم این امکان وجود دارد که هزینه تمدید را از شرکت محل کار بخواهیم. امسال هزینه تمدید کارت اقامت در فرانسه 110 یورو برای هر نفر بود...

نوشته حامد قدوسی در مورد خصوصی سازی امکانات ورزشی در ایران بهانه ای شد برای معرفی امکانی که در مورد امکانات ورزشی اینجا وجود دارد. یکی از امکانات ورزشی که در شهر رن با هزینه نسبتا کم می توان استفاده کرد استخر است. اما استفاده در صورتیکه بصورت عادی بخواهید به استخر بروید باید هزینه نسبتا زیادی بدهید (‌البته در مقایسه با استخرهای/حوضهای تهران کمتر است ). برایمقال برای استفاده از استخر گیول بایستی حدود ۴-۵ یورو رای هربار استفاده پرداخت کنید که رقم زیادی است. اما اگر ساکن شهر باشید و کارت اتوبوس شهر را داشته باشید (گرفتن این کارت رایگان است و بر اساس کارت اقامت صادر می شود ) می توانید با هزینه کمتری از این استخر استفاده کنید. هزینه استفاده از این استخر با کارت اتوبوس ۱ یورو برای هر ساعت است. در ضمن کارت شما هر ۱۵ دقیقه شارژ میشه. به یان معنی که برای ۱۵ دقیق هم میتوانید بروید شنا کنید و فقط ۲۵ سنت پرداخت کنید. در ضمن با کارت خاصی که شهرداری به خانواده های پرجمعیت و کم درآمد میدهد (‌بیشتر از ۴ نفر )‌ می توانید با رقمی در کمتر از ۵۰ سنت برای هر نفر از استخر برای یک روز استفاده کنید.

داشتم فیدهای وبلاگ یک پزشک در مورد سندرم دست بیگانه را می خواندم و یادم آمد که زمانی کسی را می شناختم که چنین مشکلی را داشت و هر بار که دور میزی نشسته و صحبت میکردیم دستش را می گذاشت زیر پایش . اما هیچ وقت نفهمیدم که اگر اینکار را نمیکرد اون دست چکاری می تونست بکنه. فقط می دیدم وقتی که کمی هیجان زده هست اون دست شروع به حرکت میکنه و بعد اون مینشست روی دستش که تکون نخوره. تا آنجا که یادمه اون فرد در اثر تصادف رانندگی اینطوری شده بود.  توضیحات بیشتر در ویکی پدیا