نگران کارهای بیمارستانی در فرانسه نباشید

هفته گذشته بدلیلی مجبور شدیم که برای انجام یک عمل به یکی از بیمارستانهای (کلینیک) شهر رن برویم. عمل مورد نظر ما اورژانس نبود و طبق نظر دکتر قرار بود انجام بشه. قبل از انجام عمل از ما خواسته شد که تست خون انجام بشه . علاوه بر این می بایست مشاوره ای با دکتر بیهوشی انجام می دادیم. تست خون و مشاوره که انجام شد، در هر دو مورد نتایج نهائی برای دکتر و بیمارستان ارسال شد (بدون اینکه نیاز باشد کاری انجام دهیم). در نهایت هم در بیمارستان برای روز عمل وقت گرفتیم (تنها فرمهای مربوط به پذیرش را پر کردیم و امضاء ). انجام کارها به سرعتی پیش می رفت که ما مرتب شک داشتیم که نکند کار دیگه ای باید انجام بدهیم و فراموش کرده ایم. منتظر بودیم کار اصلی و وقت گیر هنوز مانده باشد. اما همه کارها سریع انجام می شد و انتظار ما بیهوده بود.

خوشبختانه روز عمل زمانیکه وارد بیمارستان و بخش پذیرش شدیم، ما را به اتاقی در بیمارستان هدایت کردند و گفتند منتظر باشید تا به شما خبر بدهیم. در همین حین هم لباس بیمارستان را در اختیار ما گذاشتند.

جالب اینجا بود که پذیرش از قبل منتظر ما بود و ما نیازی نداشتیم که کاری انجام بدهیم. حتی کارهای مربوط به بیمه قبلا انجام شده بود. هیچ ودیعه ای هم نیاز نبود که ما در اختیار بیمارستان بگذاریم.

در نهایت بعد از مدتی یک نفر آمد و بیمار را به اتاق عمل برد. بعد از عمل هم بیمار را برای ما آوردند و گفتند تا ساعت ۱۱ می توانیم در اتاق بمانیم. 

چند نکته : 

- برای این عمل (در کلینیک) ما هیچ هزینه ای ندادی و تمام هزینه از طریق بیمه پرداخت شد. 

- وقت زیادی برای بروکراسی اداری نگذاشتیم بر خلاف اینکه در فرانسه در بقیه کارها بروکراسی اداری خیلی اذیت کننده است.

- در نهایت هم دکتر جراح به اتاق ما آمد و با خوشحالی و خنده در مورد عمل و اینکه موفق آمیز بوده برای ما صحبت کرد. بسیار خوش اخلاق 

قبل از آمدن از ایران  مجبور شدم در ایران  آپاندیس عمل کنم. هزینه عمل حدود ۱۲۰۰ شده بود که ما همه را پرداخت کردیم. گفتند که بعدا می توانیم درصدی از این مقدار را از بیمه بگیریم. بعد از عمل پیگیر کارهای بیمه شدم و بعد از چند روز دوندگی توانستم ۱۱۰ هزار تومان از کل هزینه عمل را از بیمه بگیرم. مشکل اینجا بود که این مقدار از هزینه را هم با دردسر و صرف وقت زیاد توانستم بگیرم. البته نمی دانم اگر از اول می دانستم که قرار است تقریبا چیزی به من ندهند، انگیزه کافی برای رفتن به اداره بیمه را داشتم یا نه.

شاید روزی برسد که در ایران هم بتوانیم از کارتهای بیمه استفاده کنیم و هیچ کسی نیاز نداشته باشد اینقدر وقت برای انجام کارهای مرتبط با بیمه صرف کند.